دانلود کتاب مقدمه فقه اللغه ایرانی نوشته یوسیف میخائیلوویچ ارانسکی ترجمه کریم کشاورز

مقدمه فقه اللغه ایرانی.این کتاب کمیاب كتابي است که درمورد شيوه

تحرير الفاظ و علامتهاي وضع شده زبان فارسي گويشهاي تاتي ، از گويشهاي

مركزي ايران كه به دستة شمال غربي زبانهاي ايراني (شاخه اي از زبانهاي

هند و اروپايي ) تعلق دارند. گويش تاتي كه از يك سو با سمناني و از سوي

ديگر با تالشي پيوند دارد، از گويشهاي قومي زبانهاي ايراني در ناحيه هايي

است كه معمولاً زبان بومي آنها تركي است . گويش تاتي به طور كامل بررسي

نشده است . نواحي مهمي كه اين گويش در آنها رايج است به اين قرار مقدمه فقه اللغه ایرانی

است : 1) جنوب غربي قزوين ، از تاكستان تا اِشتهارد؛ 2) خوئين در شصت

كيلومتري جنوب غربي زنجان و تعدادي روستاهاي كوچك در اطراف خوئين

؛ 3) خلخال و طارم ؛ 4) هرزند و ديزمار؛ 5) شرق و شمال شرقي قزوين

در كوهپاية رودبار و الموت و افزون بر اين ، در نقاطي از قفقاز در جمهوري

آذربايجان و داغستان و در ميان برخي از يهوديان كوهستاني كه خود را داغ ـ

جَفود مي نامند . تات زبانان قفقاز در سالهاي اخير تحقيقات زيادي دربارة

زبان خود انجام داده اند. ايشان مانند بيشتر تات زبانان ايراني به تركي نيز

صحبت مي كنند فروشگاه رهاوی

مقدمه فقه اللغه ایرانی

یوسف میخائیلوویچ ارانسکی در ۳ مه سال ۱۹۲۳ میلادی در لنینگراد

(پتروگراد) روسیه متولد شد.در سال ۱۹۴۰ م در بخش زبان‌شناسی دانشگاه

لنینگراد ثبت نام کرد، ولی فقط یک درس را تمام کرده بود که جنگ جهانی

دوم آغاز شد. از اوت 1941 تا مه 1945 در جبهه لنینگراد و ولخف خدمت

کرد و چندین تقدیرنامه و مدال گرفت. پس از جنگ به دانشگاه بازگشت و

در بخش جدید «زبان‌های شرقی» به ادامه درس پرداخت و از سال ۱۹۴۸

تا ۱۹۵۱ م زیر نظر فریمان (freiman) به پژوهش پرداخت و رساله‌ای در

مورد زبان پشتو تهیه کرد. سپس در ۱۹۵۱ م با ارائه رساله‌اش با عنوان مقدمه فقه اللغه ایرانی

«وجه و حدود فعل در دستور زبان معاصر افغانستان»، موفق به دریافت

درجه دکتری شد. او از همان هنگام تحصیل در دانشگاه یعنی ۱۹۴۸ م

در دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه دولتی لنینگراد به تدریس مقدمات

زبان‌شناسی ایرانی، تاریخ زبان‌های ایرانی و تاجیکی و دستور تطبیقی

مشغول شده بود از ۱۹۵۱ م – پس از دفاع از تز دکتری – تا ۱۹۵۵ م در

بخش تاریخ زبان‌شناسی دانشگاه تاجیکستان، تاریخ زبان فارسی و تاجیکی

را تدریس می‌کرد و از ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۹ م در دانشسرای عالی «استالین آباد»

(دوشنبه) به تدریس همین دروس پرداخت. در ۱۹۵۹ م کارمند علمی

دانشکده شرق‌شناسی آکادمی علوم شوروی شعبه لنینگراد بود. از آثار

او می‌توان به «مقدمه‌ای بر فقه اللغه ایرانی»(۱۹۶۰) (ترجمه فارسی

به وسیله ک. کشاورز، ۱۳۵۵)، «روایتی درباره شمس تبریزی»(۱۹۶۷)،

«زبان‌های ایرانی»(۱۹۷۳) (ترجمه فارسی به وسیله ع. ا. صادقی، ۱۳۷۸)،

«فقه اللغه ایرانی باستان و زبان‌شناسی ایرانی»(۱۹۷۲)، زبان‌های

ایرانی نو در اتحاد شوروی»(۱۹۷۵)نام برد. ارانسکی در ۱۹۷۷ درگذشت. ای.ام.ارانسکی کریم کشاورز