دانلود مجموعه آثار رکن الدین مختاری

موسیقی رکن الدین مختاری

آثار رکن الدین مختاری

رکن‌الدین مختاری در سال ۱۲۶۶ ه‍. ش در کرمانشاه متولد شد. پدرش کریم خان مختار السلطنه که

اصل و نسب کُرد داشت در زمان عثمانی درکرکوک می زیست، چند سالی رئیس نظمیه بود و ید طویلی

در مبارزه با گران‌فروشان داشت. او همان کسی‌ست که با گرد آوردن گروهی به نام «ژاندارم»، نخستین

سنگ بنای ژاندارمری ایران را پدیدآورد.

موسیقی رکن الدین مختاری

رکن‌الدین نیز از همان جوانی به راه پدر رفت و به خدمت شهربانی درآمد. او در شهرستان‌های مختلف ایران

ریاست شهربانی را به عهده داشت. او در دورهٔ ریاست سوئدی‌ها بر شهربانی به سمت ریاست ناحیهٔ کلانتری

دولت در تهران منصوب شد. پس از کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ به ریاست شهربانی رشت و سپس دو سال بعد آثار رکن الدین مختاری

به ریاست شهربانی کرمانشاه منصوب شد.^[۶] با فرار سرلشکر محمدحسین آیرم به اروپا، مختار که درجه

سرهنگی داشت به درجه سرپاسی (سرتیپ) نایل شد و به ریاست شهربانی رضاشاه رسید.

کن‌الدین مختاری نوازندهٔ ویلن و از شاگردان حسین اسماعیل‌زاده و به لحاظ هنری، یکی از برجسته‌ترین هنرمندان عرصهٔ موسیقی ایران بوده‌است. آهنگ‌های متعددی از او بر روی صفحه و نوار موجود است.

روح‌الله خالقی در کتاب سرگذشت موسیقی ایران دربارهٔ او نوشته‌است: «او تا سی سال قبل مشهورترین ویلن‌زن و نغمه‌پرداز بود و به نظر نگارنده، درویش‌خان و رکن‌الدین خان گوی سبقت را از نظر ابتکار و سلیقهٔ آهنگسازی از همگان خود، در آن دوره ربوده‌اند»^[۱۶]

وی عضو شورای موسیقی رادیو بود. او به پرورش گل و گیاه نیز علاقه داشت که با روحیه نظامی وی کاملاً مغایرت داشت.^[۷]

اجراها و نواخته‌های او در میان مردم کمتر انتشار یافت؛ زیرا هیچ‌گاه به‌طور حرفه‌ای به موسیقی نپرداخت اما آنچه از او به

جا مانده بیانگر مهارت و تسلط او در نواختن ویلن می‌باشد.^{[۱۷]آثار رکن الدین مختاری}

سبک

ساخته‌های رکن‌الدین مختاری به سبک درویش خان نزدیک ولی مفصل‌تر است به خصوص در پیش‌درآمدهایش که تقریباً به

تمامی گوشه‌های اصلی دستگاه نظری می‌افکند. بیشتر ساخته‌هایش پیش‌درآمد و رنگ است و کمتر به ساختن تصنیف پرداخته‌است.

تاریخ موسیقی از او به عنوان همراه درویش خان در به وجود آمدن فرم پیش‌درآمد و رنگ به صورت کنونی یاد می‌کند.^[۱۸]

انتقادها

به دلیل گذشتهٔ سیاسی و شغلی او، روح‌الله خالقی در کتاب خود با احتیاطی آمیخته با تاسف از او یاد می‌کند و بر خلاف دیگر هنرمندان که شرح حال کاملی از آنان به دست می‌دهد کمتر به او می‌پردازد و حتی هیچ‌گاه نام او را به‌طور کامل نمی‌نویسد.^[۱۹] در کتاب سرگذشت موسیقی ایران از او تحت عنوان ویلون همسایه و گفتگویی دربارهٔ یک آهنگساز یاد می‌کند؛ و ضمن عنوان کردن بهترین نوازندهٔ ویلون با دریغ اظهار می‌دارد:^[۲۰]

ای کاش همواره چون آغاز عمرش، وقت خود را صرف موسیقی نموده بود تا مشاغل دیگرش برای پایان زندگانی، شرابی تلخ به بار نمی‌آورد.

موسیقی رکن الدین مختاری