آداب جنگ قاجاریه صفر ۱۱۹۳ قمری (قرن ۱۲) – ۱۵ شعبان ۱۳۴۲ قمری (قرن ۱۴)
نحوه سربازگیری در دوره قاجار کاملاً تبعیض آمیز بود. و فقط با میل و اراده حاکم محله خانواده ها مجبور بودند که یک یا بیشتر افراد خانواده خود را به نام سرباز تحویل بدهند.
حکام، روسا، روحانیون، تجار، کسبه و منسوبین آنان به سربازی نمیرفتند.
خانواده های ممتاز با پرداخت پول و رشوه و پیشکش معاف می شدند.
در نتیجه فرزندان بدبخت ترین خانوادهها سربازان ایران را تشکیل می دادند. ف
ردی که برای سربازی انتخاب میشد تا آخر عمر سرباز بود و به همین جهت در میان سربازان افراد از سن ۱۵ تا ۸۰ حتی بالاتر نیز وجود داشت وضعیت سربازان بخصوص نظام مشقت آور بود. سربازان زمان صلح مرخص می شدند و به کارهای خود می پرداختند. مواجب سربازان که توسط دولت مرکزی پرداخت میشد.
سرباز کفش و سلاح مرتبی نداشت. تا وقتی که سرباز در پادگان به سر میبرد زندگی اش تا حدی قابل تحمل بود. اما وقتی به مرخصی رفت تهیه آذوقه برایش سخت بود.
سلسله مراتب نظامی در پیاده نظام از کمترین مقام به بالاترین مقام عبارت بوده از: سرباز، سرجوخه، وکیل، طبال باشی، موذن باشی، شیپورچی باشی، مفتش، نایب، بیراق دار، سرتیب دوم، آجودان، سلطان، یاور دوم، یاور اول (سرگرد ماژو) سرهنگ (کلنل) سرتیپ سوم، سرتیپ دوم، سرتیپ اول (میرپنج). (فرهمند، ۱۳۸۴: ۲۹۵)
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.